Οι Παραθυρεοειδείς Αδένες είναι οι ρυθμιστές του Ασβεστίου στον οργανισμό.
Είναι συνήθως 4 στον αριθμό και βρίσκονται ¨κολλημένοι¨ στην πίσω επιφάνεια του θυρεοειδούς αδένα. Η ορμόνη που παράγουν είναι η παραθορμόνη. Κύρια δράση αυτής της ορμόνης είναι η απορρόφηση του ασβεστίου από τα κόκκαλα και το λεπτό έντερο, ώστε να αυξηθούν τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα.
Παθήσεις παραθυρεοειδών
Συνηθέστερη πάθηση είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός (υπερλειτουργία των παραθυρεοειδών) που οφείλεται σε:
- Αδένωμα ένας παραθυρεοειδής αυτονομείται και υπερπαράγει ασβέστιο
- Υπερπλασία διόγκωση των αδένων και υπερλειτουργία αυτών
- Καρκίνωμα κακοήθης εξαλλαγή του παραθυρεοειδούς (σπάνιο)
- Σύνδρομο ΜΕΝ σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου Ι και ΙΙ
Συμπτώματα υπερπαραθυρεοειδισμού
Πολλοί ασθενείς δεν έχουν συμπτωματολογία και η πάθηση διαγιγνώσκεται έπειτα από τυχαία μέτρηση του ασβεστίου στο αίμα.
Όταν υπάρχει συμπτωματολογία αυτή περιλαμβάνει:
- Ναυτία
- Εμετό
- Λήθαργο
- Δυσκοιλιότητα
- Μυϊκό πόνο
- Γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος
Διαγνωστικές εξετάσεις
- Μέτρηση ασβεστίου, φωσφόρου, παραθορμόνης στο αίμα, ασβεστίου στα ούρα 24ώρου
- Υπερηχογράφημα τραχήλου
- Σπινθηρογράφημα τραχήλου (sestamibi)
- MRI
- Μέτρηση οστικής μάζας (DEXA)
Θεραπεία
Η χειρουργική αφαίρεση του πάσχοντος ή πασχόντων παραθυρεοειδών
Σε περίπτωση που δεν έχω συμπτωματολογία από τον υπερπαραθυρεοειδισμό, γιατί πρέπει να χειρουργηθώ?
Μακροχρόνια αποτελέσματα του υπερπαραθυρεοειδισμού εάν δεν αντιμετωπιστεί είναι:
- Οστεοπόρωση
- Αυτόματα κατάγματα οστών
- Νεφρολιθίαση (εναπόθεση ασβεστίου στους νεφρούς με συνοδό μείωση της λειτουργίας τους)
- Ινώδης κυστική οστεΐτιδα (μαλακά αδύναμα οστά)