Σμηγματογόνες κύστεις
Αποτελούν κύστεις που βρίσκονται κάτω από το δέρμα. Όπως διαφαίνεται και από την ονομασία τους, προέρχονται από απόφραξη κάποιου σμηγματογόνου αδένα, ο οποίος διογκώνεται με τον καιρό και σχηματίζεται η κύστη.
Εμφανίζεται συνήθως σε μέρη του σώματος με τριχοφυΐα όπως στο κεφάλι, πίσω από τα αυτιά, στη μασχάλη και στη ράχη.
Είναι συνήθως στρογγυλές, δημιουργούν διογκώσεις στο δέρμα και έχουν υπόσκληρη υφή.
Μπορεί να παραμένουν οι ίδιες για καιρό ή να διογκωθούν με την πάροδο του χρόνου.
Όταν επικοισθούν από μικρόβια του δέρματος, διογκώνονται, γίνονται κόκκινες, φλεγμαίνουν και διαπυούνται. Τότε είναι απαραίτητη η διάνοιξη και παροχέτευση του πύου που υπάρχει μέσα.
Η αντιμετώπιση τους είναι η χειρουργική αφαίρεση όλης της κύστης, χωρίς υπόλειμμα και γίνεται στο ιατρείο με τη χρήση τοπικής αναισθησίας.
Λίπωμα
Είναι καλοήθης όγκος που δημιουργείται από το λίπος που υπάρχει ακριβώς κάτω από το δέρμα, στον υποδόριο ιστό.
Είναι συνήθεις όγκοι και εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες. Είναι μικροί σε μέγεθος ως επί το πλείστον, και δεν έχουν την τάση να αυξάνονται. Συναντώνται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Δε γνωρίζουμε για ποιο λόγο δημιουργούνται. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα λιπώματα εμφανίζονται σε περιοχές προηγούμενου τραυματισμού.
Μορφολογικά έχουν ομαλό περίγραμμα, είναι μαλακά στην αφή και μετακινούνται κατά την ψηλάφηση με τα δάκτυλα.
Τα περισσότερα λιπώματα δεν χρειάζονται κάποια παρέμβαση. Αφαιρούνται μόνο όταν:
- παρουσιάσουν απότομη αύξηση σε διαστάσεις,
- είναι ανώμαλα και σκληρά στην υφή ή
- ενοχλούν αισθητικά τον ασθενή.
Η αφαίρεση τους είναι απλή και γίνεται στο ιατρείο με τη χρήση τοπικής ανισθησίας.
Σπίλοι
Οι σπίλοι, κοινώς αποκαλούμενοι ελιές, αποτελούν συναθροίσεις κυττάρων του δέρματος. Ως επί το πλείστον προέρχονται από τα μελανοκύτταρα του δέρματος.
Χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες:
- τους συγγενείς που φέρουμε κατά τη γέννησή μας και
- τους επίκτητους που αποκτούμε κατά την διάρκεια της ζωής.
Οι σπίλοι εκτός από το αισθητικό κομμάτι που ανακύπτει, έχουν συσχετισθεί και με κακοήθειες του δέρματος (μελάνωμα).
Οποιοσδήποτε επομένως σπίλος εγείρει υποψία κακοήθειας, θα πρέπει να εξετάζεται από κλινικό γιατρό.
Διεθνώς ακολουθείται ο κάτωθι μνημονικός κανόνας:
- A (Asymmetry): το ένα μισό του σπίλου δεν μοιάζει με το άλλο μισό –σαν καθρέπτης-
- B (Border): το περίγραμμα-όριο του σπίλου δεν είναι ομαλό αλλά δημιουργεί παρυφές
- C (Color): υπάρχει ανομοιομορφία ή ποικιλία στο χρώμα του σπίλου
- D (Diameter): η διάμετρος του σπίλου είναι πάνω από 6mm
- E (Evolution): η εξέλιξη, η αλλαγή δηλαδή στα ανωτέρω χαρακτηριστικά σε σύντομο διάστημα, θα πρέπει να μας καθοδηγεί στο γιατρό.
Εκτός των ανωτέρω, μεγάλο ρόλο διαδραματίζει το αν μια ελιά εμφανίστηκε ξαφνικά και διαφέρει από τις υπόλοιπες ελιές στο σώμα μας ή αν μια ελιά αρχίζει να αιμορραγεί ή να παρουσιάζει έκκριση, χωρίς να έχει προηγηθεί τραυματισμός.
Στις ανωτέρω περιπτώσεις που εγείρεται υποψία κακοήθειας, κρίνεται απαραίτητη η χειρουργική εκτομή του ύποπτου σπίλου προς διενέργεια βιοψίας.
